درد و دل

درد ودل 

از خدا خواستم تا دردهایم را از من بگیرد.خدا گفت:نه! 

رهاکردن کارتوستِ؛توباید از آن دست بکشی. 

ازخداخواستم تا شکیبایی ام بخشد.خداگفت:نه! 

شکیبایی؛زاده رنج وسختی است؛شکیبایی بخشیدنی نیست؛بدست  

آوردنی است. 

ازخداخواستم تا خوشی وسعادتم بخشد. خداگفت:نه! 

من به تو نعممت وبرکت داده ام؛حال با توست که سعادت را به چنگ 

 آوری. 

ازخدا خواستم تاازرنج هایم بکاهد .خداگفت:نه! 

رنج وسختی؛تورا ازدنیادورتر و دورتر و به من نزدیک تر و نزدیک تر می  

کند. 

از خدا خواستم تا روحم راتعالی بخشد.خدا گفت :نه! 

بایسته آن است که تو خود سر بر آوری و ببالی؛اما من تو را هرس  

خواهم کرد تا سودمند و پر ثمر شوی. 

از خدا خواستم یاری ام دهد تا دیگران را دوست بدارم؛ همان گونه که  

او مرا دوست دارد. 

خدا گفت: آه ؛سرانجام چیزی خواستی تا من اجابت کنم!